Vandaag was het dan eindelijk zo ver, punctie dag.
Het is was een flinke tijd wachten in de wachtkamer, dat verklaart de naam denk ik. Hier hadden we ons op ingesteld, Ynske en ik, dus dat was geen probleem. Het enige zure was dat twee jongetjes (volstrekt gezond gelukkig) de Duplo bak eerder hadden ontdekt. Helemaal vervelend was dat ik het gevoel had veel meer Duplo talent te bezitten zodra ik ze bezig zag.
Na wat kleine prikjes voor bloed mocht ik bij de dokter komen. Een hele aardige vent, die in zijn vrije tijd zeker chokers draagt en sigaren rookt. Een klassieke kakker dus.
Hij legde alles nog eens goed uit. Aangezien de behandeling van mijn ziekte nog vrij jong is kom ik sowieso in een test terecht. Er wordt een muntje opgegooit, kop is met- en munt is zonder chemokuur. Men weet niet of dit wel of niet effectief is in samenwerking met de medicijnen. (Het kan dus zijn dat de kale-mannen-poll voorlopig nog niet nodig is, maar Jaap Stam als voorbeeld is nooit een slecht plan)
Na al dit gepraat en tekenen van documentjes was het dan eindelijk tijd voor de punctie. Een hele lieve Surinaamse vrouw, ideale overbuurvrouw, ging in samenwerking met de dokter wat beenmerg verzamelen.
Ynske wou per se mijn hand vasthouden, na wat afwijzingen heb ik het haar toch maar gegund. De verdovingen waren heel erg "huis, tuin en keuken", vergelijkbaar met een ingreep bij de tandarts. Alleen het doordrukken van de naald in het bot (dit kan niet verdooft worden) was iets minder aangenaam. Hierna volgde het trekken van het beenmerg. De Surinaamse vrouw had als tip om mijn tenen wat te bewegen, beste tip ooit. Het was allemaal niet volledig pijnloos, maar het feit dat Kennedy Bakircioglü nog steeds bij Ajax speelt is ook niet volledig pijnloos.
Na dit alles moest ik nog even op het wondje liggen, wat kiekjes laten maken van mijn longen en mijn eerste medicatie ophalen bij de apotheek. Deze medicatie gaat als het goed is alles alvast een beetje remmen voordat ik echt van start zal gaan.
Ynske en ik hebben voor de zekerheid ook nog een gesprekje gehad met een man die mijn zaad in gaat vriezen. (Dit werd aangeraden) Hij wou ons gerust stellen dat niemand anders toegang hier tot zal hebben, behalve degene die ik toestemming zal geven. Hij zei ook dat zaad niet verwisseld wordt, ik probeerde hem duidelijk te maken dat ik het niet erg zou vinden als die het "per ongeluk" verwisseld met het zaad van Dennis Bergkamp. De man toonde geen eens een hele kleine lach.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten